Dziga Vertov'un son sessiz 1929'da çektiği belgesel filmdir.Kent semfonilerinden etkilenmiş ama farklı bir filmdir. Her şeyi yalın çıplaklığı ile sine- göz vasıtası ile seyirciye yansıtıyordu.Moskova'da gün doğuşundan geceye dek olanlar filmin kahramanı olan kamera tarafından izleniyordu. Bölünmüş çerçeve, çoklu bindirme teknikleri kullanılmıştır. Hızlı yazımlanmış çekimlerle harekete ve zamana müdahale edilmiştir. Her hangi bir oyuncu ya da dekor ya da kurmaca yoktur. Genç Sovyetlerde şehirleşme, makineleşme ve insanla makinenin uyumu vurgulamıştır. Vertov Sinema'nın gerçeğin düzenlenmiş hali olması gerektiğini savunuyordu. Kurmacaların seyirciyi afyon gibi uyuttuğunu söyleyerek eleştiriyordu. Bu nedenle Kameralı Adam' da gerçeği çarpıtmadan yansıtmayı başarmıştır.
Çalışan işçi sınıfının sosyal ve kültürel ihtiyaçlarına cevap verecek lokalleri, barları, halk plajlarını, sosyalizmin ruhunu güçlendiren kolektivist sporları (sırıkla atlama, gülle atma, atletizm) gösteren film sosyalist gercekliğe dayanmıştır. Filmin bir amacıda sinemanın olanaklarını halk tanıtmaya çalışmaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder